مجبوبه زارع در کتاب نبرد در سکوت، روایتی از سال‌های پایانی زندگی امام حسن مجتبی (ع) نوشته است. روایتی که رهبری هوشمندانه‌ی امام حسن را در جنگ و صلح با معاویه نشان می‌دهد و از سکوتی که ایشان برای پاسداری از اسلام کردند، سخن می‌گوید. در نهایت، کتاب نبرد در سکوت از توطئه‌ی معاویه برای شهادت امام حسن در خانه‌ی خود نیز می‌گوید.

گزیده کتاب نبرد در سکوت

ساباط ‏را ‏نه‌‏تنها ‏با ‏زخمی ‏برپا،‏ که‏ با ‏آتشی‏ در ‏دل ‏ترک می‏‌کنی، ‏در حالی‏که ‏هنوز ‏آهنگ‏ کلماتی‏ که ‏چند ‏ساعت‏ پیش‏ آن ‏را ‏بر ‏مردم ‏خوانده‌‏ای، ‏در‏ فضای‏ بیابان‏ طنین‏‌انداز ‏است:به‏ خدا‏ سوگند‏ من‏ امیدوارم‏ که‏ شب‏ را‏ روز‏ کرده‏ باشم،‏ درحالی‏که ‏خیرخواه‌‏ترین ‏مخلوق‏ خدا ‏برای‏ خلق‏ او ‏باشم ‏و‏ شب‏ را ‏روز ‏نکنم، ‏در حالی‏که ‏بر ‏مسلمانی‏ کینه‌‏ای ‏در‏ دل ‏داشته‏ باشم ‏و ‏برای ‏او‏ بدی ‏بخواهم.‏ آگاه ‏باشید ‏آنچه ‏را ‏که‏ در‏ اتحاد‏ ناپسند ‏می‌‏دانید،‏ برای‏ شما ‏بهتر‏ از‏ چیزی ‏است‏ که‏ در‏ تفرقه‏ دوست ‏می‌‏دارید.‏ آگاه ‏باشید‏ که‏ من‏ برای ‏شما ‏از ‏خودتان‏ خیرخواه‌‏تر ‏هستم؛‏ پس ‏با ‏فرمان ‏من ‏مخالفت‏ نکنید ‏و ‏نظرم‏ را‏ به ‏من ‏باز‏مگردانید‏... .

دردمندانه،‏ پریشان‏ مردمت‏ هستی؛‏ مردمی‏ که‏ چونان‏ گله‌ای ‏در‏دام‏ گرگان‏ معاویه‏ گرفتار ‏آمده،‏خود ‏از ‏این ‏بلا ‏بی‏خبرند!‏ بیعت ‏کنندگان ‏با ‏تو، ‏یا‏ گروهی ‏از ‏مردم‏ کوفه‌‏اند‏ که‏ تو‏ را ‏فقط‏ به‏ عنوان ‏خلیفه ‏پنجم ‏می‌‏شناسند،‏ یا‏ عده‌‏ای ‏از‏ قبایل‌‏اند‏ که ‏فقط ‏به‏ تبعیت ‏از ‏رؤسای ‏خود ،‏ تو ‏را ‏همراهی‏ کرده‌‏اند، ‏یا‏ گروهی‌ ‏از ‏خوارج‌‏اند‏ که ‏از یک‏سو ‏حساب‏ تو ‏را ‏از‏ امیر‏مؤمنان (ع) جدا‏ کرده ‏و ‏از سوی‏ دیگر ‏جنگ ‏با ‏معاویه‏ را‏ جایز‏ می‏‌دانند.

صفحات کتاب :

کنگره :

PIR8076 ‭/‮الف‬3745‏‫‬‮‭ن2 1396

دیویی :

8‮فا‬3/62

کتابشناسی ملی :

4932472

شابک :

978-600-98503-1-0

سال نشر :

1396