رنگ خاکستری به این معناست که پست شما بصورت پیش نویس در رسانه مهر بارگذاری شده است. برای انتشار پست در رسانه مهر، پست شما ابتدا باید مورد بازبینی قرار گیرد. بمنظور شروع فرآیند بازبینی دکمه درخواست بازبینی را لمس نمایید.

تو زودتر بکش (جلد اول)
کتاب های اطلاعاتی - امنیتی 4
تو زودتر بکش (جلد اول)
معرفی کتاب تو زودتر بکش (جلد اول)
کتاب تو زودتر بکش (جلد اول) روایت نیروهای عملیاتی و اطلاعاتی اسرائیل از 60 سال ترورهای موساد، از ترور مبارزین فلسطینی تا ترور عماد مغنیه و دانشمندان هسته ای و موشکی ایران. کتاب تو زودتر بکش (جلد اول) آخرین اثر تحقیقی برگمن است. کتاب، روایتی "اسرائیلی" از پیش زمینه ها و روند تشکیل سازمان های اطلاعاتی این رژیم است و در این بین بیش از هر چیز بر ترورهای صورت گرفته از سوی این دستگاه ها تمرکز دارد.
برگمن، برای به دست آوردن تصویری از سیر و عملکرد این دستگاه ها، هزاران سند (که برخی از آن ها، محرمانه بوده و به صورت غیرقانونی در اختیار او قرار گرفته) و تعداد بی شماری کتاب و مقاله را بررسی کرده است. اما اهمیت بیشتر این کتاب، به صدها مصاحبه اختصاصی نویسنده با کسانی برمی گردد که خود به صورت مستقیم در این سازمان ها (یا در وقایع مورد اشاره در کتاب) حضور داشته اند و رتبه سازمانی یا عملیاتی برخی از آن ها نیز در بالاترین سطح بوده و همین، اطلاعات آن ها را به معنای دقیق کلمه "دست اول" کرده است.
گزیده کتاب تو زودتر بکش (جلد اول)
در ۲۶ جولای ۱۹۵۶ [۴ مرداد ۱۳۳۵]، رئیس جمهور مصر جمال عبدالناصر، در اقدامی ضد استعماری، کانال سوئز، آبراه حیاتی ارتباط بین دریای مدیترانه و دریای سرخ، را ملی اعلام کرد. حکومتهای بریتانیا و فرانسه شدیدا از این اقدام خشمگین شدند، شهروندان این دو کشور سهامداران عمدهٔ آن شرکت بسیار سودآوری بودند که ادارهٔ این آبراه را بر عهده داشت. اسرائیل هم به نوبهٔ خود علاقهمند بود [با لغو ملی شدن] امکان عبور و مرور مجدد از این کانال را پیدا کند، اما از آن گذشته، این را یک فرصت [عالی] میدید تا برای مصر پیام روشن و واضحی ارسال کند: بالاخره ناصر برای اعزام شبهنظامیهای باریکهٔ غزه برای حمله به اسرائیل، هزینهٔ سنگینی خواهد پرداخت و اینکه جاهطلبیهای آشکار او برای ویران کردن کشور [یهودی] با نیروی لهکنندهای مواجه خواهد گردید.
این اشتراک منافع [بین اسرائیل و فرانسه و انگلیس] باعث تولد یک ائتلاف مخفیانه بین سه کشور شد. در این بین، مدیرکل جوان و پرانرژی وزارت دفاع اسرائیل، شیمون پرز، نقش عمده را در طراحی یک نقشهٔ بلندپروازانهٔ جنگی [برای حمله به مصر] بر عهده داشت.
[طبق این نقشه] قرار بود اسرائیل به شبهجزیرهٔ سینا یورش ببرد و به این ترتیب بهانهای در اختیار بریتانیاییها قرار دهد -به این عنوان که کانال سوئز [و حمل و نقل دریایی در آن] در معرض تهدید قرار گرفته است- که آنها هم [به این منطقه] حمله کنند. فرانسه هم قول داد که در برابر حملات نیروی هوایی مصر، اسرائیل را به یک پوشش [نظامی] هوایی مجهز کند.