آیا همه چیز نابود شده است و دیگر هیچ امیدی نیست؟ پیام نهفته در کتاب این است که گرچه شاید اوضاع به هم ریخته و از دست رفته به نظر برسد، اما اوضاع ما از همیشه و از هر نسلی در تاریخ، بهتر است و همه چیز دارد روز به روز بهتر می شود.

با این حال آن نوع امیدواری که امروزه بین مردم رایج است، برای سلامت کلی ما کارایی ندارد. چراکه موجب ایجاد نوعی حس آزادی دروغین و امید واهی می شود. برای تغییر این رویه ما باید بیاموزیم که چگونه ارزش های مثبت ایجاد کنیم و برای خودمان محدودیت هایی وضع کنیم که ما را قادر به یافتن آزادی حقیقی سازند.

هدف از کتاب همه چیز نابود شده است ، باز کردن چشمان ما به روی بخشندگی دنیای مدرنی که در آن زندگی می کنیم، و بازسازی درک کلی ما از عناصر مختلف زندگی مان است. از جمله تعاریفی که برای کلماتی مثل "شادی"، " آزادی"، و از همه مهم تر "امید" ارائه می دهیم. حقیقت تلخ این است که برخلاف مفهوم کلی زمان و هستی، همه مشکلات، چالش ها، و دردسرهای ما، و درمقیاس بزرگ تر کل موجودیت ما، ناچیز است. شجاعت و مانورهای پرشور، بسیار فراوان دیده می شوند، اما قهرمان واقعی کم است.

این کتاب هریک از ما را به چالش می کشد تا به درون خودمان بنگریم، با خودمان صادق باشیم، و در عین روراستی متوجه باشیم که خواسته اصلی‎مان حس صداقت و دُرستی است، یعنی انگار آنچه انجام می دهیم مهم است.

مارک مَنسُون به این نکته هم اشاره می کند که چطور به جای گشتن به دنبال علت و یک دلیل یا باور قاطع، ما به نسلی تبدیل شدهایم که نمی تواند به آرامش یا سعادت دست یابد. چراکه ما در سطح فردی و اجتماعی علت های ارزشمندی را جست وجو نمی کنیم. ما به خاطر فرهنگمان، امیدواری را از دست داده ایم و به همین دلیل هم همه چیز نابود شده است.