همانطور که می دانیم مسئولیت قراردادی عبارت است از الزام متعهد به جبران خسارتی که در نتیجه عدم اجرای قرارداد یا اجرای ناقص یا نادرست یا همراه با تأخیر، به طرف دیگر وارد می شود. اگر شخصی نقض تعهدات قراردادی نماید یعنی تعهدات قراردادی خود را اجرا نکند برای او مسئولیت قراردادی ایجاد می گردد یعنی باید خسارت ناشی از این نقض عهد را جبران کند. مسئولیت متعهد به جبران خسارت طلبکار قراردادی مسئولیتی است که در اثر تقصیر و کوتاهی او در وفای به عهد به وجود میآید و انتساب آن به قرارداد به این جهت است که مبنای تقصیر نقض قرارداد است. در حقوق ایران شرط تحدید مسئولیت موجب می گردد که علی الاصول متعهدله(کسی که تعهد به نفع او درج شده است) نتواند چیزی افزون تر از حد پیش بینی شده در قرارداد مطالبه کند ولی اگر زیان وارده کمتر از حد مذکور باشد، متعهد فقط ملزم به جبران زیان واقعی است. تحدیدمسئولیت قراردادی یکی از صورت های توافق خصوصی طرفین عقد درباره ی مسئولیت قراردادی است.